Vakantie 2008 + CAMR

Een korte terugblik op op onze vakantie 2008 inclusief de Cam race

Dit jaar weer eens besloten om mee te doen met aan de CAM race. Vorig jaar jaar was op zich een prima vakantie op het IJsselmeer en Wad, maar de Wens om weer wat meer mijlen te maken was duidelijk aanwezig. Dus op zoek naar bemanning. De kids zijn gewoon nog te klein om mee te zeilen en bovendien hebben ze gewoon nog school !

Paul en Charlotte schepen in, dus moet goed gaan. Daarna begint het hele proces van wegwerken van de “to do” lijst alsmede het regelen van de logistiek. Boot naar Lauwersoog, kids naar Noorwegen etc.Uiteraard wordt voor alles een passende oplossing gevonden.

Zo stap ik even naar Zaterdagochtend vlak voor de start. We worden wakker terwijl het stortregent. Wind zou uit West tot zuidwest komen. In plaats daarvan komt ie gewoon met windkracht 7 uit het noorden. We kijken elkaar aan. We kunnen gewoon blijven liggen of gaan we ? We besluiten om maar gewoon te gaan.

In de haven de Genua op. We besluiten toch voor de rol te gaan, ook al moeten we opkruisen in het Westgat. Naar buiten. Gelukkig klaart het op. Zodoende wordt het een droge start. We zitten in de eerste startgroepen zijn goed op weg. Helaas is de Nirvana geen hele snelle opkruiser en dus langzamerhand worden we ingehaald door een aantal grotere boten. Het eerste stuk hebben we nog stroom mee, maar het laatste stuk is ploeteren, stroom en windtegen.De laatste kardinaal en dan gaan we naar de TS. Hier moeten we op een vaste plek oversteken en wel haaks op de TS. (niet corrigeren voor stroom). Zo had onze vriend de KLPD gisteravond nog laten weten. We vervolgen koers 340 tot de diepwater route. Daarna zijn we vrij. Inmiddels is het avond geworden en beginnen we aan ons wacht schema.

Na de diepwaterroute kunnen we afvallen en valt de wind dus ook bijna geheel weg. Gelukkig trekt al weer snel aan en dus moet ik na de wacht overgegeven te hebben aan Petra al snel mijn bed weer uit om een extra rif te zetten. Deze actie beviel me niet goed en even later moet ik m’n bed weer uit maar dan om de vissen voer te geven. De andere zeeziek aan boord Charlotte was me al voorgegaan. Niet leuk Petra en Paul vangen het op. Het wordt licht. We besluiten voorlopig nog even hoogte te houden. Het vordert goed. Westelijke winden. Zondag sturen we langzaam richting de Deense kust. Op zondag avond krijgen we nog een weerbericht door voor het Skaggerak ZW-6. Charlotte wordt langzamerhand weer beter. Gerard ook maar ze slaan de overheerlijke macaroni maaltijd nog maar even over. Maandagochtend vroeg duiken we het Skaggerak in. We weten van de vorige keer dat we er dan nog lang niet zijn. Het Skaggerak valt altijd qua afstand altijd tegen mede door de stroming aan de Noorse kant. We varen dicht onder de Deense kust en halen via de GPRS verbinding de laatste Grib fiiles op. We zien daarop vervolgens dat de wind alleen maar toeneemt en iets westelijker dan ZW zit. We besluiten daarop gewoon door te varen maar wel de Noorse kust op te zoeken omdat daar de golfslag minder zal zijn. We schuren door. Petra heeft een stuk 7 over de boot terwijl ik lig te slapen. De Nirvana houd zich prima. Later neemt Paul het roer over enweet op een stuk 10.4 op het Log te krijgen. Zo hard hebben we nog nimmer gevaren. Het gaat heel hard met het tweede rif en een stukje Genua. Er ontstaat ook een leuke strijd met de Flying Arrow die nagenoeg even snel opvaart. De wind komt steeds meer van achter of de tegenstroom neemt toe, het wordt wat lastiger zeilen. De nacht treedt in en even voor drieën komen we voor de finishlijn. We kloppen op de finishlijn de flying Arrow, doordat we op de laptop precies kunnen zien hoe we moeten varen. Paul wordt nog net op tijd wakker. Het is effe oppassen met strijken van de zeilen, er loopt nog een flinke deining na ook dat klusje gedaan te hebben leggen we moe en voldaan aan in Stavern. Wel 24 uur sneller als tijden de vorige keer. De fles gaat open en even later kruipen we in ons maandje. Paul zaagt weer enkele bossen om.

Aangezien we vroeg zijn aangekomen moeten we 2 dagen overbruggen tot de BBQ. De eerste dag doen we niet veel. De tweede dag gaan we een lekkere wandeling maken bij Stavern, het kustpad op en lopen maar. We kunnen uiteindelijk de benen weer even strekken na een paar dagen op een paar m2. Het is een mooie wandeling, we komen uiteindelijk uit bij een zeer oud huis wat een museum moet gaan worden. In de tuin drinken we limonade en eten zelfgemaakte noorse cake. ’s Avonds nog lekker gegeten in de Kaaitent. Hier zagen we voor het eerst de prijzen van alcholische dranken in Noorwegen. Op donderdag is de parade en ’s middags is de BBQ. Onze kids komen tijdens de parade aan, dus de parade laten we aan ons voorbijgaan. Mama mist de kinderen te veel. Om 12 uur komt Machteld met Anne en Kim aan. Gezellig.

’s Avondsworden we verscheept naar het terrein van de Zeilclub. Hier worden in hobbies het definitieve eindklassement bepaald. Met een stevige wind valt het nog niet mee om die Cats overeindte houden en om overstag te komen. De BBQ wasweer perfect georganiseerd. De zon scheen en na de prijs uitreiking kon er goed gegeten worden. De kids vermaakte zich prima op de muziek.De bus chauffeur had er ook zin want op de terugweg draaide hij af en toe een extra rondje op de rotonde. Dit tot grote tevredenheid van de passagiers. Terug aan boord om het af te leren nog een borreltje en afscheid van Paul en Machteld die inmiddels hun intrek hadden genomen in het plaatselijke hotel. Vrijdag was echt de vertrek dag, iedereen geen zijns weeg.

Wij bleven nog een dagje liggen om daarna te vertrekken richting Oslo. Het Oslo Fjord is vrij diep, we hadden dus bedacht dat we er twee dagen over zouden doen. De eerste dag was heerlijk zeilen door het Fjord. De tweede dag kriegen we eindelij de regen wat al enkele dagen voorspeld was. En regen viel er… Er was bijna geen wind. Kortom bijna 8 uur moteren, alle tijd om m’n nieuwe zeilpak uit te proberen. Als ik je een advies mag geven: Zorg dat je partner het beste pak heeft, dan heb jij immmers het excuus om lekker binnen te blijven. TOen we aankwamen in Oslo klaard het eindelijk op. We parkeerde de boot in de haven direct in het centrum. Geweldig 100 meter lopen en je zat direct in het hartje van de stad. Het was ook de eerst haven waar ik 35 meter water on der de kiel had. Dit onder het motto kost wat heb je wat…

De volgende dag de echte tourist uitgehangen. Met een open bus een rondrit gedaan langs de bezienswaardigheden in Oslo. Tussen stop bij het beeldenpark en vervolgens bij het vikingen museum etc. etc. ‘s avonds hebben we een eerste klas uitzicht, ondergaande zon, een mooi kasteel op de oevers van het Fjord, geweldig wat mooi…

De volgende dagen varen we weer in twee etappes terug naar Larvik, hier houden we een rustdag en luieren lekker aan het strand. De temperatuur midden op de dag is weer boven de 30 graden, terwij het ‘s avonds gelukkig lekker afkoeld zodat je lekker kan slapen. We maken langzamerhand plannen over de terugtocht. We hebben geen zin om langs de oostkust van denemarken af te zaken om vervolgens het kielerkanaal te moeten nemen. Oook het Lymfjord trekt ons niet. Dit zijn allemaal al plekken waar we geweest zijn. We willen de westkus van Denemarken doen. Daartoe besluiten we eerst de zuidkust van Noorwegen te doen, omdat deze intressanter lijkt en omdat we hier lekker stroom mee hebben.

Zo gezegd zo gedaan. We gaan op weg naar het westen en komen na een stevige dag terecht bij Grimstad. Dit plaatsje ligt iets oostelijker als Stavanger. Wederom een schitterdende plek in een klein Fjord. We willen vanaf deze plek het skagerak weer oversteken richting Tyberon. We bunkeren hier en het valt ons eigenlijk reuze mee wat de motor gebruikt. We rekenen het uit en komen op nog geen 2 liter per uur. In de haven wordt er gevist op de steiger. Makralen worden er aan de lopende band gevangen en direct klaargemaakt en op de BBQ klaargemaakt, het blijft weer lang licht 23:30 dit bepaalt ook het levensritme van de kids.

De weersvooruitzichten zijn prima oostelijk 3 mischien 4. We besluiten dus over te steken. We varen weg, maar hebben de eerste 2 uur nog te kampen met tegenwind. Dit wordt in feite veroorzaakt door opwarming van de landmassa van Noorwegen. Hierdoor stijgt daar de lucht op en ontstaat er een aanlandige wind. We raken uit de greep van deze wind en de motor kan uit en we kunnen zeilen naar het zuiden. Berekening leert ons dat onze ETA rond 24:00 uur bij Thyberon is. We zijn hier al eerder geweest en een aanloop in het donker in deze omstandigheden lijkt ons geen probleem. We belkijken echter ook een ander alternatief en dat is gelijk doorvaren naar Nederland. De wind blijft conform de vooruitzichten voorlopig oostelijk om na 4 af 5 dagen naar het ZW te draaien. Het gaat goed. De kids zitten lekker in hun vel en ook Papap heeft beperkt last van zeeziekte, kortom we besluiten om door te varen.

De koers wordt wat naar het westen verlegd om aan te komen bij Ameland. Zo gaan we de nacht in waarbij Kim, Anne en Gerard genieten van de ondergaande zon en daarna de Grote beer zien. Petra ligt te lapen. We hebben ons wachtritme opgepakt. 3 uur op/ 3 uur af. De volgende dag paseeren we Horns Reef en tegen de avond komen we in de buurt van de diepwater route. We rekenen onze ETA uit en zien dat we met uitgaand tij ‘s avonds bij het donker worden en oostelijk wind kracht 5 aankomen. Dit lijkt ons geen prettig vooruitzicht omdat Ameland wel vol zal zijn en we dan nog een derde nacht door moeten zeilen. Lauwersoog komt wel goed uit. Hier arriveren we dan rond een uur of 15:00 en kunnen nog net het tij mee pikken. Dit scheelt ons een extra nacht op zee. We vinden het toch al een prestatite zo met de kids 3 dagen en 2 nachten.

Zo gezegd zo gedaan. We arriveren bij de Traffic Lane en steken deze vervolgens over en kunne zo het westgat in steken. Inmiddels is de oostelijke wind al lekker aangetrokken tot een dikke 5. Deze dikke 5 zorgt vlak voor lauwersoog stroom tegen wind nog voor wat flinke bakken water. Maar uiteindelijk komen we rond 17:00 aan bij de sluis. Hier zorgt de sluiswachter er noge ven voordat we met 3 boten naast elkaar als een haring in de ton geschut worden. Welkom terug !

Aangekomen zoeken we de duche op en gaan we ‘s avonds lekker uit eten in het nabij gelegen restaurant. We komen hier Koenraad nog tegen die net met zijn vakantie start. Het is drukkend warm hier en nederland. We laten dan ook alles open staan terwijl we gaan slapen. Fout dus, midden in de nacht worden we wakker half lek gestoken door allemaal muggen. Ja hoor ga je naar scandinavie en tref je daar geen enkele mug aan, kom je weer in nederland ben je aan de buurt.

Aangezien de terugreis wat sneller is verlopen als gepland besluiten we om rustig aan terug te varen en geend agmarsen meer te doen. Dat betekend ook dat we binnedoor gaan varen. Maar eerst nog effe lekker voor anker en de kids laten zwemmen vanaf de boot in het Lauwersmeer. We neem ze op sleeptouw, eerst in “dopie dopie” maar even later hangen ze natuurlijk aan de lijnen achter de boot. ‘s avonds liggen we in het dokkumer EE aan een heel klein plaatsje. De volgende dag varen we door naar Harlingen waar we weer in onze vertrouwde verenigingshaven gaan liggen. Het is inmiddels bloed heet geworden en we snakken eigenlijk naar een verlossende onweersbui. Er is een braderie in Harlingen en gewoon gezellig.

‘s nachts slaat het weer om en draait de wind naar het westen. mmm we hadden het plan opgevat om naar Texel te varen om daar nog een dag met onze Texelse vrienden door te brengen, echter dat wordt lastig met deze wind + stroom. We besluiten het ocht te proberen, echter nadat de wind inmiddels aangewakkerd was tot een dikke 6 tegen en een beginnende stroom mee, was het echt een rodeo geworden. We besluiten om om te kerenen ons heil te zoeken in Makkum. Jammer maar helaas.

Na nog een tussenstop gemaakt te hebben in Hindelopen de favoriete zwemhaven van de kids komen de volgende dag aan in Lelystad. We sluiten hiermee weer een heerlijke vakantie af. waarbij we dus eigenlijk in drie weken heen en weer zijn geweest naar Noorwegen en waarbij we ook eens een langer traject met de kids gezeild hebben. We nemen deze ervaring mee voor onze nieuwe plannen.